o kadar çok söyleyeceğim var ki ankara.
sesim geliyor mu? tamam.
sene 2014, yine bu fontta, böyle bi kutucuğa bir şeyler yazdım, sonrasında güzel şeyler oldu. üniversite öğrencisiydim, tazecik. kendimi ifade etmeye açtım, anlatacaklarım vardı.
sardım, yazdım da yazdım. yazdıkça daha güzel hissettim.
sonra durdum.
yazdırmadı acılar, mutluluklar, olaylar. nedenini ben de bilmiyorum. yazmadığım gibi çok konuşmadım da. biraz patavatsızdım zaten, fena olmadı o kısım.
fakat biriktirdim. fena birikiğim. çorabın ilk ilmeğini söküyorum, yine bu kutucukta.
hala ankara'da, hala aynı manzaraya karşı. yine oje sürüp başladım. sınavlarda da daha iyi hissediyorum nedense, tırnaklarımın izlenecek bir yanı da yok, eğri büğrü ve çirkinler şu an, ama siyah oldular mı, her elime aldığım işi bir özenle yapıyorum. en azından öyle düşünmek istiyorum.
!(peacemaker, 30.03.2017 22:11)